هموروئیدکتومی نامی آشنا برای افرادی است که دچار بیماری بواسیر یا هموروئید هستند. هموروئیدکتومی روش جراحی برای درمان این بیماری نشیمنگاهی است که با استفاده از آن توده هموروئید برداشته شده و این بیماری درمان می‌شود. هموروئیدکتومی اگرچه یک روش مؤثر برای درمان هموروئید است؛ اما عوارضی را به همراه دارد و باید پیش از انتخاب این روش برای درمان بواسیر، با پزشک در مورد آن مشورت شود و سپس برای درمان اقدام گردد. در مقاله امروز به اینکه هموروئیدکتومی چیست بیشتر خواهیم پرداخت تا با آگاهی از مزایا و معایب این روش، برای درمان اقدام شود.
جراحی بواسیر چیست؟
عمل جراحی بواسیر یکی از روش‌های درمان بواسیر است که روز به روز مدرن‌تر و روش‌های جدیدتری به آن اضافه می‌شود. جراحی بواسیر تنها شامل یک روش خاص نیست بلکه به طور کلی هر روشی که تحت نظارت دکتر به قصد ازبین بردن یا برداشتن زائده بواسیر باشد، جزیی از عمل جراحی بواسیر است.
هموروئیدکتومی چگونه بواسیر را درمان می‌کند؟
بواسیر یکی از بیماری‌های دردناک نشیمنگاهی است که بر اثر آن عروق ناحیه مقعد دچار تورم و التهاب می‌شوند. برای درمان بیماری هموروئید روش‌های مختلفی وجود دارد. اگر این بیماری در مراحل اولیه خود باشد با استفاده از درمان‌های خانگی و داروهای تجویزی پزشک مانند بسیاری از پمادها بیماری بهبود می‌یابد. زمانی که بیماری هموروئید به مراحل شدیدتر خود برسد درمان‌هایی نظیر جراحی و لیزر هموروئید پیشنهاد می‌شود.
هموروئیدکتومی در واقع جراحی هموروئید است که با استفاده از آن این بیماری درمان می‌شود. هموروئیدکتومی با روش‌های مختلفی انجام می‌شود که از آن جمله می‌توان به روش‌های زیر اشاره کرد:
- هموروئیدکتومی باز و بسته
- رابربند (بستن باند پلاستیکی)
- استاپلر (بستن بافت‌های هموروئیدی برای قطع جریان خون)
- اسفنکتروتومی داخلی - جانبی
روش هموروئیدکتومی تحت بیهوشی عمومی یا بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و با توجه به روش‌های انجام آن، مزایا و معایبی دارد که باید بیمار پیش از انجام این عمل در جریان آنها باشد.
هموروئیدکتومی مناسب کدام نوع بواسیر است؟
بیماری بواسیر به دو نوع بواسیر داخلی و خارجی تقسیم می‌شود که هر کدام از آنها دارای درجات و انواع مختلفی هستند:
بواسیر داخلی
هموروئید داخلی در بالای خط دندانه‌ای مقعد به وجود می‌آید. این بواسیر چندان دردناک نیست اما می‌تواند در حین عمل دفع باعث خونریزی شود. هموروئید داخلی ۴ درجه دارد:
- درجه 1: در این درجه، بواسیر فقط خونریزی دارد.
- درجه 2: در هموروئید داخلی درجه 2 توده بواسیر از دهانه مقعد خارج می‌شود و به شکل خودبه‌خود دوباره به‌جای خود باز می‌گردد.
- درجه 3: بیرون‌زدگی توده بواسیر تنها با فشار دست داخل می‌رود.
- درجه ۴: بیرون‌زدگی بواسیر حتی با فشار دست به جای خود باز نمی‌گردد.
هموروئید خارجی
بواسیر خارجی بعد از خط دندانه‌ای مقعد ایجاد می‌شود. در این حالت توده‌هایی در سطح مقعد دیده می‌شود و گاهی این بواسیر می‌تواند به شکل هموروئید ترومبوزه رخ دهد؛ در این وضعیت یک لخته خونی به وجود می‌آید که حالتی سفت دارد.
با توجه به انواع هموروئید که با آنها آشنا شدید حال بهتر می‌توانید متوجه شوید که روش هموروئیدکتومی بواسیر مناسب کدام نوع بواسیر است.
عمل جراحی هموروئیدکتومی تنها در موارد زیر توسط پزشک پیشنهاد می‌شود:
- در هنگام ابتلا به ترکیبی از هموروئید داخلی و خارجی
- ابتلا به هموروئید داخلی درجه 3
- ابتلا به هموروئید داخلی درجه 4
- هموروئید خارجی غیرترومبوز
- عدم استفاده بیمار از روش‌های غیرتهاجمی درمان
- درد و علائم آزاردهنده بیش از حد بیماری
عوارض هموروئیدکتومی
روش جراحی هموروئیدکتومی معمولاً با دو عارضه شایع یعنی درد و خونریزی همراه است. عوارض جراحی هموروئیدکتومی به دو دسته عوارض اولیه و عوارض ثانویه تقسیم می‌شود:
عوارض اولیه
عوارض اولیه از جمله عوارضی هستند که پس از هموروئیدکتومی در طی مدت زمانی کوتاه از بین می‌روند و شامل موارد زیر هستند:
- خونریزی از کانال مقعد
- انسداد مقعد و یا ناتوانی در دفع
- ایجاد لخته خون در ناحیه جراحی شده
- ایجاد عفونت
- انسداد مثانه یا ناتوانی فرد در ادرارکردن
عوارض ثانویه
عوارض ثانویه اغلب جدی‌تر هستند و بهبود آنها نیاز به مدت‌زمان بیشتری دارد. از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ایجاد فیستول
- بیرون‌زدگی رکتوم یا پرولاپس
- تنگی شدید کانال مقعد
- عود مجدد بیماری بواسیر
نکات مهم بعد از عمل هموروئیدکتومی
پس از جراحی هموروئیدکتومی توسط دکتر فوق تخصص بواسیر باید نکات زیر را در نظر داشته باشید:
- به طور معمول حدود 2 الی 3 هفته زمان می‌برد تا پس از عمل هموروئیدکتومی بواسیر، دوره نقاهت طی شود.
- به طور معمول پزشک تجویز می‌کند تا ۶ الی 12 ساعت پس از جراحی از مسکن استفاده شود.
- در دوران نقاهت گاهی ناتوانی در ادرار به دلیل اسپاسم یا ورم ماهیچه لگن دیده می‌شود.
- بیمار می‌تواند پس از انجام هموروئیدکتومی و به هوش آمدن به خانه بازگردد.
مراقبت‌های لازم بعد از جراحی هموروئیدکتومی
مراقبت‌های لازم بعد از جراحی هموروئیدکتومی بسیار اهمیت دارد تا بیمار بتواند به بهترین شکل ممکن این دوران را طی کند. باید نکات زیر پس از جراحی هموروئیدکتومی حتماً رعایت شود:
- به دلیل اینکه پس از هموروئیدکتومی بیمار درد را تجربه خواهد کرد پزشک داروهایی را برای کاهش درد تجویز می‌کند که باید حتماً این داروها در زمان مناسب مصرف شوند.
- بیمار ممکن است پس از جراحی مقداری خونریزی را تجربه کند که این مسئله در هنگام اولین دفع مدفوع پس از جراحی طبیعی است.
- بیمار باید حتماً تا چند روز پس از جراحی مایعات فراوانی بنوشد و از غذاهای نرم مانند موز، برنج له شده و نان تست استفاده کند و به‌مرور رژیم غذایی خود را به سمت رژیم غذایی طبیعی اما با فیبر بیشتر بازگرداند.
- در صورت وجود درد می‌توان از کمپرس یخ در ناحیه مقعد برای کاهش درد و ورم استفاده کرد.
- بیمار می‌تواند قبل و بعد از دفع مدفوع از داروهای بی‌حس‌کننده برای ازبین‌بردن درد استفاده کند.
- در صورت وجود درد، برای ازبین‌بردن درد و اسپاسم عضلانی، نشستن در داخل آب گرم توصیه می‌شود.
- اگر پزشک برای جلوگیری از عفونت و کاهش درد آنتی‌بیوتیک تجویز کرد بیمار حتماً باید آنها را تا تمام‌شدن دوره درمان استفاده نماید.
- برخی از پزشکان استفاده از ملین‌ها را برای نرم‌شدن مدفوع تجویز می‌کنند تا از ایجاد یبوست که یکی از عوامل مهم این بیماری است جلوگیری شود.
- بسیار مهم است که دو تا سه هفته پس از هموروئیدکتومی معاینات و آزمایش‌های لازم انجام شود تا در صورت بروز هر مشکلی پزشک آن را بررسی کرده و رفع نماید.
کلام پایانی
هموروئیدکتومی یکی از روش‌های درمان بیماری هموروئید یا بواسیر است. این روش که در واقع جراحی هموروئید نیز نامیده می‌شود به روش‌های مختلفی انجام می‌شود که تنها برای برخی از انواع بیماری بواسیر یا هموروئید کاربرد دارد.
هموروئیدکتومی دارای عوارضی است که بیمار باید پیش از جراحی حتماً در جریان آنها قرار گیرد و با توجه به این عوارض تصمیم بگیرد که از این روش و یا روش لیزر بواسیر برای درمان بیماری خود استفاده کند. بیماری بواسیر یکی از بیماری‌های رایج نشیمنگاهی است که در صورت عدم درمان می‌تواند مشکلات بسیاری را برای فرد ایجاد نماید و به همین دلیل درمان این بیماری در مراحل اولیه از اهمیت خاصی برخوردار است تا بیماری هرچه سریع‌تر تشخیص داده شده و درمان آن آغاز گردد.
منابع :
