کیست مویی یا سینوس پیلونیدال یک عارضه عفونی زیر پوست در بالای شکاف باسن است. درمان کیست مو معمولاً شامل یک عمل جراحی است. پس از عمل باید با تراشیدن منظم موها یا سایر روش‌های حذف موهای زائد، ناحیه مورد نظر را عاری از موهای در حال رشد نگه دارید. کیست مویی یک مجرای سینوسی است که معمولاً حاوی مو است. کیست مویی به ندرت در سایر نقاط بدن شما رخ می‌دهد. در این مقاله به طور کامل در مورد علائم، علل، تشخیص و نحوه درمان کیست مویی صحبت می‌کنیم.
کیست مویی چیست؟
کیست مویی یک بیماری پوستی است که با وجود ساختار کیسه مانند غیرطبیعی در پوست مشخص می‌شود که معمولاً در چین باسن و پر از مو، مایع و مواد زائد پوستی است. کیست‌های پیلونیدال معمولاً توسط موهای رشد کرده ایجاد می‌شوند و زمانی ایجاد می‌شوند که موها در چین باسن رشد کرده و زیر پوست فرو می‌روند.
شایع‌ترین علائم و نشانه‌های کیست پیلونیدال شامل وجود یک توده تحریک شده است که با التهاب، قرمزی، تورم، حساسیت و درد مشخص می‌شود که هنگام راه رفتن یا نشستن بدتر می‌شود. کیست پیلونیدال عفونی ممکن است چرک یا خون را تخلیه کند که ممکن است بوی بدی داشته باشد. کیست پیلونیدال معمولاً در معاینه بصری ناحیه باسن، همراه با آزمایش خون، نمونه ادرار، نمونه مایع و تصویربرداری در صورت نیاز تشخیص داده می‌شود.
رایج‌ترین درمان برای کیست مویی برش و تخلیه کیست با یا بدون دوره آنتی بیوتیک‌های خوراکی یا موضعی در صورت لزوم است. در موارد شدید، ممکن است جراحی برای برداشتن کامل کیست پیلونیدال مورد نیاز باشد که ممکن است میزان عود را کاهش دهد. کیست پیلونیدال می‌تواند تخلیه شود و خود به خود از بین برود. با این حال، در افراد مبتلا به کیست پیلونیدال مزمن، علائم ممکن است ظاهر شوند و به مرور زمان ناپدید شوند.
علت کیست مویی
علت دقیق آن مشخص نیست. نظریه‌های مختلفی برای این بیماری وجود دارند. به عنوان مثال، یک نظریه این است که مشکل ممکن است از یک ناهنجاری جزئی که شما با آن متولد شده‌اید، در پوست بین باسن ایجاد شود. بخشی از ناهنجاری در این قسمت از پوست شما ممکن است این باشد که موها به جای اینکه به سمت بیرون رشد کنند در پوست شما رشد می‌کنند.
تئوری دیگر این است که شما در پوست بین باسن خود گودی‌های پوستی (حفره‌های پوستی) ایجاد می‌کنید. این‌ها ممکن است در نتیجه فشار یا اصطکاک موضعی ایجاد شوند که باعث آسیب به ساختارهای کوچک زیر پوست شما می‌شود که مسئول ساختن موها (فولیکول‌های مو) هستند. به دلیل فشار موضعی، موهای در حال رشد در شکاف زایمان شما ممکن است به داخل حفره‌های پوست تان رانده شوند.
علت هر چه باشد، هنگامی که تکه‌های مو در پوست شما گیر می‌کنند، آن را تحریک کرده و باعث التهاب می‌شوند. پوست ملتهب به سرعت عفونی می‌شود و بنابراین یک عفونت مکرر (مکرر) یا مداوم در ناحیه آسیب دیده ایجاد می‌شود. عفونت باعث ایجاد سینوس می‌شود که اغلب حاوی تکه‌های مو شکسته است.
عوامل خطر کیست مویی
این عارضه هر سال از هر 100 هزار نفر در بریتانیا 26 نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در کودکان و در افراد بالای 40 سال نادر است. در مردان چهار برابر بیشتر از زنان شایع است (چون آنها پرموتر از زنان هستند). عوامل خاصی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند و عبارتند از:
- نشستن زیاد (شغل کم تحرک)
- اضافه وزن یا چاق بودن
- تحریک یا آسیب مداوم قبلی در ناحیه آسیب دیده
- داشتن شکاف ناتال مودار و عمیق
- سابقه خانوادگی این بیماری
کیست مویی قبلاً «صندلی جیپ» نامیده می‌شد، زیرا در رانندگان جیپ ارتش رایج بود. این احتمالاً نتیجه ساعت‌ها رانندگی » روی یک صندلی خشک بود که باعث تحریک، آسیب جزئی و فشار در اطراف شکاف باسن شد.
علائم کیست مویی
کیست مویی ممکن است در ابتدا هیچ علامتی ایجاد نکند. ممکن است ندانید که این مشکل را دارید. برخی از افراد در ابتدا هنگام شستشو متوجه یک توده بدون درد در ناحیه آسیب دیده می‌شوند. با این حال، علائم در برخی از مراحل ایجاد می‌شوند و می‌توانند حاد یا مزمن باشند.
علائم با شروع سریع (حاد)
ممکن است در طی چند روز با ایجاد یک توپ چرک همراه با عفونت پوستی اطراف (آبسه عفونی) در داخل و اطراف سینوس، درد و تورم افزایش یابد. این می‌تواند بسیار دردناک و حساس شود.
علائم پایدار (مزمن)
حدود چهار4 نفر از هر 10 نفر کیست مویی مکرر (عود کننده) دارند. ممکن است کمی درد داشته باشید که شدت کمتری نسبت به علائم حاد دارد. معمولا سینوس مقداری چرک ترشح می‌کند. این فشار را آزاد می‌کند و بنابراین درد کاهش می‌یابد و شدید نمی شود. با این حال، عفونت هرگز به طور کامل از بین نمی رود. این می‌تواند به این معنی باشد که علائم درد و ترشح می‌توانند طولانی مدت ادامه داشته باشند یا هر از گاهی تشدید شوند تا زمانی که سینوس با عمل جراحی درمان شود.
تشخیص کیست مویی
کیست پیلونیدال باید پس از بررسی کامل علائم و سابقه پزشکی و پس از انجام معاینه فیزیکی توسط پزشک متخصص کیست مویی تشخیص داده شود. کیست پیلونیدال معمولاً با معاینه بصری ناحیه باسن توسط یک متخصص پزشکی تشخیص داده می‌شود. در موارد نادری که مشکوک به عفونت است، ممکن است آزمایش خون، نمونه ادرار و نمونه مایع از کیست پیلونیدال ارزیابی شوند. در موارد خاص، تصویربرداری به شکل اشعه ایکس، CT یا MRI ممکن است برای بررسی حفره‌های سینوسی، گسترش عفونت یا عمق کیست درخواست شوند. در صورت مشکوک بودن به هر نوع سرطان پوست، بیوپسی از پوست نیز شاید گرفته شود.
کلام آخر
بیماری سینوس پیلونیدال یا کیست مویی یک بیماری شایع است که می‌تواند هم مردان و زنان را به یک اندازه مبتلا کند. شایع‌ترین قسمتی از بدن که تحت تأثیر قرار می‌گیرد، شیار بین دو باسن است. سایر قسمت‌های بدن ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. مشکل اساسی یکی از موهای طبیعی بدن است که به جای دور شدن از پوست، شروع به رشد در پوست می‌کند. سپس به رشد خود ادامه می‌دهند و به شکل عمیق‌تری در چربی زیر پوست فرو می‌روند.
در نهایت، مسیر یا سینوس در جایی که مو عمیق‌تر رشد کرده است، ایجاد می‌شود. این بیماری ممکن است شامل مقداری درد در پایه ستون فقرات، تورم در این ناحیه، ناراحتی در هنگام نشستن و ترشح محتویات آلوده یا خونی باشد. گاهی اوقات، یک آبسه کامل همراه با احساس ناخوشی عمومی، تب و افزایش قابل توجه درد همراه است.. تنها راه موثر برای درمان کیست مویی جراحی است.
